Η Ευρώπη των πόσων ...?

Αρθρογραφεί η Χρυσοστομίδου Δώρα

Πτυχιούχος Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων, 
Πανεπιστήμιο Μακεδονίας

MSC Operation and Supply Chain Management,       University of Liverpool, UK
MA in Politics and Economics of Contemporary Eastern and South Eastern Europe, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.

Το  2011, η οικονομική ανάπτυξη βρέθηκε στα πρόθυρα νευρικής  κρίσης σε 5 μαζί με τη χώρα μας, ευρωπαϊκές χώρες. Το ενδεχόμενο ενός δημοψηφίσματος στην Ελλάδα , της 32^ης θέσης σύμφωνα με την κατάταξη (2010) της παγκόσμιας τράπεζας σε επίπεδα  GDP , να προκαλεί  ρίγη πανικού στις  χρηματιστηριακές αγορές  από το Τόκυο έως την Νέα Υόρκη.

Χώρες όπως η Τουρκία και η Ρωσία έρχονται ν' αποτελέσουν την εξαίρεση σε μια Χρονιά που η ανθρωπότητα θα θυμάται για πολλά χρόνια. Με την Τουρκία, για πρώτη φορά   να αγγίζει ρυθμούς ανάπτυξης που φτάνουν κατά μέσο  όρο το 11 % στο σύνολο της επικράτειας της ,και τη δεύτερη,  σύμφωνα με τον OECD  να φτάνει  το 4% ανάπτυξης   για κάθε χρόνο της τελευταίας δεκαετίας.  

Για  το 2012 οι προβλέψεις είναι ακόμα πιο ευοίωνες και  για πρώτη φορά αναμένεται να αγγίξουν διψήφιο αριθμό, παρόλο που η ανεργία αποτελεί βασικό πρόβλημα της Ρώσικης Οικονομίας. 

Τελικά, ισχύει η ισχύς εν τη ένωση? Φαίνεται πως το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης  και της ισχυρής εξάρτησης  των αγορών μεταξύ τους, δημιούργησε ένα δίχτυ πολλαπλασιασμού των προβλημάτων-Ντόμινο - και αποτέλεσε την αρχή του κακού    μεταφέροντας  προβλήματα από την μια οικονομία στην άλλη. Τα προβλήματα πολλαπλασιάζονται όταν υπάρχουν στενά εξαρτώμενες  οικονομίες και μετατρέπουν  τους   γραφειοκρατικούς -μακροοικονομικούς δείκτες του κρατικού  προϋπολογισμού -  σε ζοφερά προβλήματα της καθημερινότητας των ανθρώπων. Και η  ένωση είναι μόνο νομισματική….

Η σημερινή κατάσταση έρχεται να επιβεβαιώσει τους Σουηδούς και τους Άγγλους που προτίμησαν να κρατήσουν ασφαλείς αποστάσεις από τη πολλά υποσχόμενη Ευρώπη της δεκαετίας του 80 και 90. Οι  πρώτοι συνεχίζουν να δηλώνουν το Out and Happy , ενώ οι δεύτεροι κυρίως λόγω των ισχυρών  προβλημάτων σχετικά με τα επιτόκια και τα διαθέσιμα τους, βέβαια ελλείμματα υπάρχουν και σε αυτούς.

Το αν θα το ξεπεράσουμε είναι αντιφατικό , οι προσπάθειες γίνονται από όλους για όλους , με τη ισχυρή Γερμανία να ηγείται αφού στο ενδεχόμενο κατάρρευσης, τα προβλήματα  θα χτυπήσουν και τη δική της πόρτα για τον απλό λόγο, ότι όχι μόνο  δεν θα υπάρχουν πελάτες τόσο για  τα χρηματοοικονομικά της προϊόντα, όσο και για τα βιομηχανικά της, και  επιπλέον θα αντιμετωπίσει   και προβλήματα σχετικά με τη συσσώρευση χρήματος. Είναι γνωστή η ρήση του σοφού λαού μας ότι δεν γίνεται να καίγεται η γειτονιά σου και να μην έχει επιπτώσεις και το δικό σου 'ρετιρέ'.

Οι προσπάθειες θα συνεχίζονται , κάποιοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι οι επιπτώσεις της κρίσης  δεν έχουν εμφανιστεί, και τα κοινωνικά φαινόμενα όπως αυτό  των "indignados" θα συνεχίζουν να χτυπούν τη πόρτα των «σοσιαλιστικών και μη  κυβερνήσεων» . Το 2012 έρχεται με πολλές ελπίδες  αλλά λίγες προοπτικές, θαύματα δεν γίνονται…. ποτέ όμως κανείς δεν ξέρει …